Silvester Takač

Silvester Takač je bio član prve šampionske generacije Vojvodine iz 1966. godine i jedan od najboljih igrača i najboljih strelaca u istoriji kluba.

Rođen je osmog novembra 1940. godine u Đurđevu, u rusinskoj porodici sa devetoro dece, koja je vrlo brzo ostala bez oba roditelja. Kada je imao samo pet godina, njegova porodica se doselila u Novi Sad, gde je završio osnovnu školu i izučio krojački zanat, a kasnije je i diplomirao na Višoj ekonomskoj školi.

Juniorskom timu Vojvodine je pristupio još dok je bio u osnovnoj školi, a njegov talenat zapazili su treneri Milivoj Drakulić i Franja Hirman, te su ga vrlo brzo postavili za kapitena svoje generacije, što je ostao sve do ulaska u prvi tim 1958. godine. Za seniorski tim Vojvodine, odigrao je 182 prvenstvene utakmice i postigao 62 gola, po čemu se svrstava na četvrto mesto večne liste klupskih strelaca. Sa 13 postignutih golova u sezoni 1965/66, bio je najbolji strelac ekipe i tako joj pomogao da dođe do šampionske titule, a naredne sezone je postigao četiri gola u Kupu evropskih šampiona, po čemu se posebno pamte ona dva na trećoj utakmici protiv Atletika u Madridu. Upravo posle te utakmice, Takač je karijeru nastavio u Francuskoj, a od novca koji je zaradila njegovim transferom, uprava Vojvodine postavila je dva reflektora na stadion “Karađorđe”, koji su tada simbolično bili nazvani “Takačeve oči”.

Silvester Takač

Po odlasku iz Vojvodine, imao je izuzetno uspešnu internacionalnu karijeru, pošto je nastupao za Ren i Standard iz Liježa, sa kojim je osvojio dve titule šampiona Belgije i u sezoni 1971/72, sa pet postignutih golova, podelio prvo mesto na listi strelaca u Kupu evropskih šampiona te godine. Po prestanku aktivnog bavljenja fudbalom, posvetio se trenerskom poslu, pri čemu je najveći trag ostavio u Sošou i Nici, sa kojom je uspeo da osvoji Kup Francuske. Za reprezentaciju Jugoslavije odigrao je 15 utakmica i postigao dva gola, a bio je deo tima koji je 1960. godine osvojio zlatnu medalju na Olimpijskim igrama u Rimu.

Silvester Takač danas sa porodicom živi u Francuskoj, ali svaku posetu Novom Sadu uvek iskoristi i za posetu svom klubu.